“16:35”

Chwila ucieka.

Nasze spojrzenia krzyczą:
“Zatrzymaj mnie!”.
Niepewne ruchy dziurawią
duszę.
Nie będzie już nigdy
tych samych nas,
w tym samym miejscu,
o tej samej porze.

Chwila ucieka.

Twoje czerwone usta, i
moje wolne ramiona za moment
ruszą w inną stronę.

Chwila uciekła.

Znów umarliśmy na jakiś czas.

M.

Dodaj komentarz