Poezja

Ich słowa brzmią jak łamane kości. Przestaję słuchać, i wtedy sam się łamię, składam, leżę, nie wstaję, bo cisza, co igłą była ukłuta, cała sobą kłuć zaczęła. – Mateusz Jańta

Poezja

O, otchłani… Moja najwierniejsza. Chcę Ci powiedzieć, że jestem już zmęczony. Gasnę, żarząc się samym kolorem. Jeśli będziesz czegoś chciała, mam nadzieję, że wiesz, jak mnie znaleźć. Ja tego nie wiem. – Mateusz Jańta