… czasami więc wydaje mi się, że największym błogosławieństwem, jakie może na nas spłynąć jest niemyślenie. – Mateusz Jańta

Szanowna Pani. Świat stał się dla mnie za głośny. Hałas jego absurdów i nonsensu rani krwawiący we mnie krzyk myśli. Proponuję ucieczkę. Nawet jeśli droga do ciszy będzie prowadzić przez wieczną mgłę, warto zabłądzić wCzytaj dalej

Tyle wersji ciebie, ile kropel deszczu. Gdy zbliżam się do nich, prędko rozmazuje mi się widok na to, co prawdziwe w tobie. – Mateusz Jańta

Najpiękniej piszemy o ludziach, których nigdy blisko siebie nie mieliśmy. – Mateusz Jańta

… a na drodzę będę cieszył się z każdego kawałka szkła, który wbije się w moją stopę, z każdego rozżarzonego węgla, którym się sparzę, z mrozu zabierającego czucie, z deszczów ciągle spowalniających moje kroki, jeśliCzytaj dalej

Chcę zachłysnąć się subtelnością twoich oddechów, utonąć w zwiewności twoich ruchów, a potem wypłynąć bezwładnie na powierzchnię twojej delikatności, którą wszędzie po sobie zostawiasz. Lekkość. Jesteś nią. A prawdziwa lekkość jest ciężarem, gdy nie mamCzytaj dalej

Odkryłem, że bardzo lubię trzymać cię w swoich ramionach nie tylko wtedy, gdy u ciebie dzieje się źle. – Mateusz Jańta

Słowa same się rwą, bo już nie mogą ręce. Ale czym więcej piszę słów, tym i cierpienia jest więcej. – Mateusz Jańta

Zdajesz się być dowodem na to, że to nie ludzie są nam przeznaczeni, tylko myśli o nich. – Mateusz Jańta