Wszedłem do lustra. Nie ma tu krainy czarów. Są tysiące łez ubrudzonych tuszem, niewyraźne myśli, stosy masek, spojrzenia panicznie szukające ucieczki, wieża z depresji i szyld z napisem “Piekło – parter”. M.

…i chyba musimy być czymś więcej niż tylko chodzącym kawałkiem mięsa, tylko ciałem, bo zbyt często boli nas to, czego nie potrafimy w tym ciele znaleźć. M.

Widzę, jak zamykasz oczy i znikasz do innego świata. Boję się, że gdy zamknę swoje nie pojawię się w tym samym. M.

Z każdym powrotem od ciebie wraca mnie coraz mniej. Reszta gubi się gdzieś po drodze. M.

Niektórych pragnień nie chce się gasić. M.

Zamykam oczy i czuję jak spadam przez gwiazdy, nocne niebo, chmury prosto do morza martwych spojrzeń i znoszonych słów. Moje ciało rozbija się o nie. To nic – mówię. – I tak go nie potrzebuję,Czytaj dalej

Tyle piekieł na świecie ilu ludzi. Prędzej czy później każdy wpada do swojego kotła z cierpieniem i się w nim urządza. M.

Otoczony dilerami marnych słów uzależniam się od twojej ciszy. M.

Siedziałaś naga na tarasie. i malowałaś obraz. “Kocham malować nocą.” – powiedziałaś. Sięgnąłem więc po księżyc i ściągnąłem go niżej ukrywając nas przed dniem, którego oboje nie cierpimy. “Maluj. Ja idę po wino” M.